Όχι ότι θέλουμε να ξύσουμε κάποια πληγή αλλά και με αυτά τα ντοκουμέντα φαίνεται ότι από παλαιοτάτων χρόνων δεν τα πηγαίναμε και τόσο καλά στα οικονομικά χωρίς να θέλουμε να υποδείξουμε ότι δεν υπήρξαν και περίοδοι στην Ελλάδα όπου η οικονομία άνθιζε για τα καλά!
Και εάν και το άγχος της πτώχευσης είναι παρόν ακόμα και στις μέρες μας, εμείς θα σας πάμε λίγο καιρό πίσω. Τι λίγο δηλαδή.. μιλάμε για το 454 π.Χ παρακαλώ και σας μεταφέρουμε στην όμορφη Δήλο!
Βρισκόμαστε στον 4ο αιώνα π.Χ. και στον Ναό του Απόλλωνα στη Δήλο όπου βρίσκονταν οι θησαυροί της συνομοσπονδίας των ελληνικών πόλεων-κρατών κάτω από την ηγεσία της Αθήνας. Σύμφωνα με το archaia-ellada.blogspot,εκεί ήταν ο χώρος φύλαξης του σημαντικού ποσού των εισφορών των συμμάχων. Παράλληλα εκεί γίνονταν οι συναντήσεις των αντιπροσώπων των πόλεων κρατών που συνέβαλαν με οικονομικούς πόρους στο ταμείο, με συνδρομή που καθόριζε βεβαίως η Αθήνα. Να σας πούμε πως τα μέλη είχαν ισότιμη ψήφο στο συμβούλιο που είχε δημιουργηθεί.
Κάποια στιγμή η Αθήνα κατάφερε να μεταφέρει το θησαυροφυλάκιο της Συμμαχίας από τη Δήλο στην Αθήνα, καθώς πολύ σύντομα η Δηλιακή Συμμαχία εξελίχθηκε σε Αθηναϊκή Ηγεμονία.
Ο Αριστείδης καθόρισε πρώτος το ποσό της εισφοράς για κάθε πόλη με τόσο δίκαιο τρόπο που οι σύμμαχοι τον ονόμασαν “τον δικαιότερο από όλους τους ανθρώπους”.
Το 454 π.Χ., λοιπόν, και ενώ η περίφημη αθηναϊκή συμμαχία έχει ανασυσταθεί, 13 πόλεις-κράτη προχώρησαν σε δανεισμό από τον Ναό της Δήλου. Οι δέκα πόλεις-κράτη, όμως, δεν μπορούσαν να αποπληρώσουν τα χρέη τους, προχωρώντας έτσι στην πρώτη… στάση πληρωμών της παγκόσμιας ιστορίας!
Η στάση πληρωμών στην Αρχαία Ελλάδα δεν ήταν, λοιπόν, άγνωστο φαινόμενο, διότι -όπως λέγεται- οι αρχαίοι Έλληνες ως έμποροι αναγνώριζαν αυτό που αποκαλείται σήμερα συνυπευθυνότητα χρέους – δηλαδή ότι ο δανειστής πρέπει να αναλαμβάνει μερίδιο του ρίσκου αν κάτι πάει στραβά.
Μετά από αυτά ο Περικλής μετέφερε το ταμείο της Συμμαχίας στην Ακρόπολη και από τότε οι αποφάσεις λαμβάνονταν μόνο από την Αθήνα ενώ ο φόρος οριζόταν από την Εκκλησία του Δήμου.
Για να δείτε τι κουμάντα κάναμε από τότε…