«Αν οι γυναίκες αποκτήσουν δικαίωμα ψήφου, το σπίτι θα ρημάξει και τα παιδιά θα πεινάσουν. Ο άνδρας θα βρεθεί να καθαρίζει το σπίτι και να ασχολείται με τα μωρά». «Οι Σουφραζέτες είναι επικίνδυνες για τη δημόσια ασφάλεια».
Προς τα τέλη του 19ου αιώνα στο Ηνωμένο Βασίλειο και τις ΗΠΑ έκανε την εμφάνιση του ένα μαζικό κίνημα γυναικών οι οποίες για πρώτη φορά ιστορικά διεκδίκησαν δικαίωμα ψήφου.
Ο όρος «σουφραζέτες» επινοήθηκε από την εφημερίδα «Daily Mail» και φυσικά θεωρούταν υποτιμητικός χαρακτηρισμός για τα μέλη του κινήματος υπέρ του δικαιώματος ψήφου στις γυναίκες, το οποίο δραστηριοποιήθηκε στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα στη Μεγάλη Βρετανία, ιδίως δε για συγκεκριμένα μέλη της Κοινωνικής και Πολιτικής Ενωσης Γυναικών την οποία ίδρυσε η Έμελιν Πάνκχερστ το 1903.
Ο όρος «σουφραζέτα» προέρχεται από τη λέξη «suffragist», που δηλώνει τον υποστηρικτή του «suffrage», δηλαδή του δικαιώματος ψήφου.
Οι σουφραζέτες ήταν συνήθως γυναίκες προερχόμενες από τη μεσαία τάξη, με επισφαλή κοινωνικοοικονομική κατάσταση, οι οποίες ήθελαν να βελτιώσουν τη ζωή τους. Καθώς οι πρώτες προσπάθειες δεν απέδωσαν καρπούς, η Πάνκχερστ θεωρούσε ότι προκειμένου να δει αποτελέσματα το κίνημα, θα πρέπει να γίνει πιο ριζοσπαστικό και αγωνιστικό.
Το 1912 υπήρξε ημερομηνία-σταθμός για τις σουφραζέτες στη Μεγάλη Βρετανία, καθώς υιοθέτησαν πιο επιθετικές τακτικές. Μεταξύ άλλων, αλυσοδένονταν σε κιγκλιδώματα, έβαζαν φωτιά σε γραμματοκιβώτια, έσπαγαν παράθυρα ενώ δεν έλειψαν και οι περιπτώσεις που τοποθετούσαν εκρηκτικούς μηχανισμούς.
Ωστόσο, κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, η έλλειψη ικανών και αρτιμελών ανδρών οδήγησε στην ανάληψη από πλευράς των γυναικών πολλών παραδοσιακά ανδρικών ρόλων με αποτέλεσμα να καταδειχθούν οι ευρύτερες δυνατότητές τους.
Βέβαια “έτρεχε” και μια άκρως φαλλοκρατική προπαγάνδα εναντίον των φεμινιστριών. Διέδιδαν ότι οι σουφραζέτες είναι κακιασμένες, άσχημες γεροντοκόρες και αντρογυναίκες».
Επιπλέον, είχαν εκδοθεί πόστερ και κάρτες που προωθούσαν το φόβο της αλλαγής και προμόταραν τα γυναικεία δικαιώματα ως επίθεση ενάντια στο θεσμό της οικογένειας αλλά και της θέσης του άντρα στην κοινωνία. Παρόλο που υπάρχει ακόμα τεράστια απόσταση μεταξύ των δικαιωμάτων των γυναικών από εκείνα των αντρών, οι κάρτες αυτές μας υπενθυμίζουν πόσο πολύ έχουμε προχωρήσει από τότε.
Το Νοέμβριο του 1918, πέρασε η Νομοθετική Πράξη της Εκλεξιμότητας των Γυναικών, εκχωρώντας στις γυναίκες το δικαίωμα της εκλογής στη Βουλή.
